İki Şiir: Paslı Liman | Şarabın İlk Hüznü

NECATİ SARICA
Paslı  Liman
 
Bana ne dersem güllerden leylaklardan, kandan ve yaralardan
İkmale kaldığım hüzün ve acılardan
Kırılırsa tek yolcusu olduğum kervan
Yaslı kadınlar öperse dudaklarımdan
Dudaklarım öylece paslı bir liman
 
 
NECATİ SARICA
Şarabın İlk Hüznü      
                                                                      
Cam altında yalancı kedilerin mırıltılarında keder
Saçları bağlarından çözülürken
Bağlarından çözülürken şarabın ilk hüznü
Öksede kanadım tutkun
Ve boğazıma düğümlenen bu yaşamak
Şarabın gözyaşlarıyla boğulan rüyada
Ne çok ah ne çok acı vardı
 
 
 
 

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir