İmanım Kanadığında

NECATİ SARICA
İmanım Kanadığında
 
Uzayıp giden çöller boyunca kumlarım kadar
Uzayıp giden yalnızlığımda kan yürüyor içimde
Kan durmuyor damarlarımda, çılgın bir fırtına
Bileklerim patlıyor aşk namazında
 
İmanım kanıyor
Damarlarım yanıyor, ölüm patlıyor damarlarımda
Uçurum uçurum yollarda, kanıyor imanım
Kan öfkesiyle ve isyanda
Kan öfkesiyle ve inkârda
 
Kan durmuyor imanımda, çılgın bir fırtına
Patlıyor namazlarım bileklerimin ormanında
Yanıyor bileklerimin ormanı aşk namazında
 
Canım yanıyor damarlarımda
Kanıyor imanım inkâr ve isyanlarda
Her şey ah her şey patlıyor imanımın aşkında
 
Ah biraz daha ateş olsaydı yandıklarımda
İmanımda, isyanımda, inkârımda biraz da ateş olsaydı
Bu dünya böyle olmazdı
Ve ben yanabilseydim aşk namazında
Bütün bu çocuklar
Bütün bu şizofren kuşlar
Boğulmazdı rüyalarımda
 
Bu kaçıncı vuruş ve düşemiyorum
Yıkılmak için bir avuç toprağım bile yok
 
 
 

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir