Kalbimdeki Ateşi Çıkarıp Döksem Önüme

NECATİ SARICA
Kalbimdeki Ateşi Çıkarıp Döksem Önüme
 
Uçarken vurulmuş kuşlar gibi
toprağa düşmeden önce
gözlerimde rengini kanattığım
bir masala adanmış sözlerle
 
Esmerdim
ve ateşli silahlar gibiydim
vicdan dediğim keder yüküyle
yine ve yeniden beyhudeliğin boy verdiği her günümde
şizofreni derslerinde bir cevabım olsun diye
kaybetmeyi seçtiğim kendime
 
Kalbimdeki ateşi çıkarıp döksem önüme
avare bir ölümün kalbimin içinde beklediği her günümde
hiç görmediğim rüyalarda alıp beni götürdükleri yerlerde
konuşamadığım hiç
kendini gösteren hiçbir şeyi anlatamayan bir tanıklık içinde
üstelik kendi yansımasından başka bir şey olamayan insanın kaderiyle
 
 

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir