NECATİ SARICA
Kan Ve Kadın
Ateş gibi kelimelerin geçmiş ve gelecek günlerin kahrında
Kan ve korkusuyla gölgesi olduğum dağların
Bodrum katların rahminde büyüyen çocukları gibi
Damarlarımda çatlayan aynaların lekeli ikliminde
Bir mendil düşer gibi gökten ve kıyıdan
Bütün ağladıklarım biraz baldıran
Sarsılıyor kalbim acıdan ve ayrılıktan
Örselenmiş imgelerle söylediğim bu şiir kafdağına seslendiğim
Paslanmış bir jiletle kesip attığım bir ah ile seslendiğim
Gözlerimde masalımın rengini kanatan
Odalardan odalara savrulan sigara ateşleri ve kurumuş kan
Ve koynunda düşlerimle eridiğim bir kadın
Dualar sürüp acılarımın üstüne acılarımın üstünde sevişen bir kadın
Kelimelerin genç bir hukukçunun kelimeleri kadar keskin.