Ve Yalnızlığın Gözyaşlarıyla

NECATİ SARICA
Ve Yalnızlığın Gözyaşlarıyla
 
Bir dert gemisi yüzer dururmuş limansız denizlerde
ve sıkışıp kalmış hayatımla ben imansız sahnelerde
 
Sevgi yokmuş
hatır kalmamış
 
İyiyi ve kötüyü bilmenin çıplaklığından yalnızca yalnızlık akarmış
yalnız kalınca insan çaresiz karanlığın gözlerine bakarmış
 
Gün olurmuş hep karanlık
gün doğarmış yine karanlık
 
Ve yalnızlık
hiç ayak basılmamış sürgünler içinde geçen bir yalnızlık
 
Dünyanın çiçeği kadar çok acılar içinde
cennet ve cehennem bahislerinin ötesinde
 
İyiyi ve kötüyü bilmenin çıplaklığında geçen bir yalnızlık
kuyunun dibinde ve kafeste ellerimi açıp gökyüzüne yalvardığım
 
Ve yalnızlığın gözyaşlarıyla bir adım ötesinde hayatın
kınsız kuşanılmış bir kılıç kadar yalnız kaldığım
 
 

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir