Derin Bir Tebessüm

NURKAN GÖKDEMİR
Derin Bir Tebessüm
 
“Yılmaz ağabeyimin hâtırasına…”
 
derin bir sessizlikti
kalp içre yaşarken
ve giderken
derin bir sessizlik…
 
sonsuz iyilik
sonsuz sevgi
ve deniz
hislerinin
engin izleriydi
o derin
tebessümlerinden
süzülen…
 
bazen de
incitmemek için
kalbine gömdüğü
kederlerin yansısıydı
yüzünde beliren
o acı tebessümleri…
hatırladıkça
kalbimi yakan…
 
yaa melekyüzlü can!
göç mevsimiymiş
meğer yaz
göç saatiymiş
meğer sabah
heyhat!
 
hep amansız kaçtığım
belkili bekleyişlerdi
siyah düşlerimden
isyanla savurduğum
ölümcül sessizlik
ve erken gidişi…
 
bir mucize olsun!
bir mucize olsun!
hayat kazansın diye
bir mucize olsun!
biz kazanalım
tekrar onu diye
nice dualar ettiğimiz
zamanlar geçti…
 
gitti can
bitti umut
yandı gün…
 
erkenden
ve sessizce
vedalaşamadan
tek bir söz
mırıldanamadan
duyamadan dünyayı
gitti o yiğit adam…
 
onunla özdeş
o eşsiz tebessümünü
bir daha yüzünde
göremeden biz
gitti erken
ve sessiz
gitti toprağa
kimsesiz…
 
biz kaybettik
toprak kazandı
biz kaybettik
gökler kazandı
ve evren…
ve Tanrı…
 
ardında bıraktığı
koskoca bir boşluk şimdi
umarsızca onu arayan
solgun bakışlarımız
biçare hayallerimiz
ve sayrı hasret
kalplerimize sığmayan…
 
kimi renkli
kimi de siyah beyaz
di’li geçmiş imleri
o’nsuzlukta çoğalan
onca buruk hâtıra
ve melek kanatları
ve cennet kokuları
düşlere savrulan…
 
derin bir tebessüm
ve melek kanatları
ve cennet kokuları…
 
 

2 yorumlar

  1. Nurkan şaire, yeni kuşak şiirimizin parlayan yıldızı.

    Her harf-kelime ve satırı, sayfa değil kafa dolsun diye özenle seçilmiş-dizulmiş.

    Hayranı ve takipcisiyim.

    Alkışlar & Başarılar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir