Asanatlar Şiirden Sinemaya 
OSMAN EROĞLU
Gülüşünden Arta Kalan
İnci gözlerine bakıp kayboldum
siyah yağmurlarda belki de mahzun
en çok sessizlikte çağlayan türkülerde boğuldum.
Bekliyordum
ben sana açılan her sözcüğün gölgesinde bekliyordum
hangi şarkıydı sahi
en çok saçlarından savrulan
bilmiyordum.
Gece oldukça ve inci gözlerin sustukça
ben senin gözlerinin çığlığına demleniyordum.
Şimdi ayın şavkı uzun uzun vurur da
sardunyalara kıyılarda
ben şiirler karalarım.
başlar şafaktan önce yeniden kanamaya
esintisiyle savrulup yolara düştüğüm
gülüşünden arta kalan kabuk tutmuş yaralarım…
