SEDAT KISA
Ayrılığı Aşk Tasarlar
rüzgâra fısıltıyla okunur divan
sen beni hala kendine ipucu san
gürleyen ıslık gibiyim boşlukta
şiir söyledikçe kaçınıyor anlam
iyileş be yara artık iyileş
veda et sevdiğin tuza
aşktan sırılsıklam bu saksıda
ıskalar kendini vuran her çiçek
uğuldar metruk kadının saçları
kımıldar içine düşürdüğüm armağan
ne zaman aklına düşse yarım kalan bir sevda
sevdalanır aynı anda bir küheylan kırbaca
gökyüzü baktığımız yerden göründüğü kadar
ne ağaç bilir ne de orman anlar
ayrılığı aşk tasarlar