Küflü Zincir

SELAHATTİN YILDIZ
Küflü Zincir
 
Âdem elmayı yedi
İnsanlıksa ayvayı
 
Kargalar toprağı eştiğinde
Ölüleri gömüldü
Tanıştı cinayetle
Ve hiç son bulmadı
Kibrin zaferi
Benin putu
Kıskançlığın körlüğü
Mazlumun çığlığı
 
İşte böyle tanıştı dünya
Çaresizlikle
İyiler çok kaybetti
Nemrut’lar kazanandı
Naif adım atanlar
Sessizce bakanlardı
 
Neronlar şehri yaktı
Ustalar tuğla dizdi
Haydutlar yol kesti
Zahidler gönül yaptı
İnsan çıldırdı diye
Türlü misalleriyle
Beydeba kuş oynattı
 
Putunun peşinde
İnsan hep arayandı
Oysa kalbi kayıptı
Azer’in de kalbi kayıptı
Oğlu yıkana kadar
 
Dünya çok güzel
İçinde tüm şaşaa
Babana İbrahim ol
İnsanca yaşa…
 
 

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir