SEMA TORUN
Esre
Had dedim ince ince
Kalem yürüdü tozlu
Gar telaşı kuşların
Uçuşlu gurbetinde
Sol kolunu çekti ay
Baş düştü kozası
Yırtık saklandığı yenin
Den aktı saç geceye
Bir ayağı indi bir ayağı
Nı çekemedi daha
Terli atlardan sessiz
Harf gibi müstecap
Kuğu görmemiş kuğu
Resimcisi boynunu
Devirip el kadar göl
De kaldı mı başka renk
Harfinin altına düştüm
Esir dilin harı
Soğumaz döndürür çilingir
Bismillah…