Asanatlar Şiirden Sinemaya 
SÜNDÜS ARSLAN AKÇA
Benimle Aşk Yolunda Ölmezsen Ölümü Gör
Günde bilmem kaç kere anıyorum adını
Malum olup da hani gelmezsen ölümü gör
İnadın terkisine attığın bu kadını
Kedere boğduğunu bilmezsen ölümü gör
Bazen gözyaşım oldun dinlediğim ezgide
Bazen kahve falına gizlediğim sezgide
İki kaş arasında derinleşen çizgide
Arayıp da kendini bulmazsan ölümü gör
Üç vakit ocağımın pişen ah'ısın dedim
Kalbimin tek kusuru tek günahısın dedim
Üstüne baş tacısın, padişahısın dedim
Kalkıp şükür namazı kılmazsan ölümü gör
İç sesimle birlikte kaynatıp dururken ben
Aklıma düştü birden bana ettiğin tövben
Kaç can kırığı ile dolu bilmem ki heyben
Ömrün son çeyreğinde yılmazsan ölümü gör
Daha nasıl söylenir can ötesin bil işte
Umudun kanatları bu aralar inişte
Paspas altında kilit sol kapıdan girişte
Gönül hırsızım olup çalmazsan ölümü gör
Eros atsa okunu çatlatsa taş bağrını
Dindirse kalbimdeki çöreklenmiş ağrını
Yeter ki bir kez duysam tâ gönülden çağrını
Kulağımın pasını silmezsen ölümü gör
Sevdanın yokuşunda uzadıkça bu iniş
Gözyaşımla arada öpüşüyor serzeniş
İncelttikçe kalbimi şahlanmakta direniş
Benimle aşk yolunda ölmezsen ölümü gör
