YAREN KAYIP
Can Kaybı
Ben seni ve gitmeleri
Hep aynı cümlede bulmuşum
Ayrılığın saatlerini her gece
Senin adına kurmuşum
Anne dedikçe sol yanımda bir ağrı büyütmüşüm
Belki bundandır büyüyemeyişim
Korkuyorum hala aynalara bakmaya
Çünkü aynalara her baktığımda
Kimsesizlik kinayeyle gülüyor bana
Ve her gece gözlerim bir çocukluk düşü görüyor
Sahi annesi olan çocuklar çok mu güzel gülüyor
Anne, benim yüzümde yetimliğimin yaraları var
Özenip de güleyim desem bir defacık
Tebessümlerim kan kaybından ölüyor…