ZEYNEP SEYYAH AK
Ben Sürgün Zamanı Kutlu Şehrinden
Kırağı dökmeden gül yaprakları
Sabahlar perçemlerini çekmeden yüzünden
Şafağa ağıt yağdırırken annemin gözleri
Ben sürgün zamanı kutlu şehrinden
Sabahlar perçemlerini çekmeden yüzünden
Şafağa ağıt yağdırırken annemin gözleri
Ben sürgün zamanı kutlu şehrinden
Göğün entarisine saçılan ben
Vaveyla bürünen göklerin sahibesi sen
Şimdi sahranın ardında bin parça gönlüm
Yeminim
Yetimim
Ben sürgün zamanı kutlu şehrinden
Göğsümde zincirler kıran sabrıma
Andolsun
Ne gamsız kederdir geçitler
Ne tesellisiz andır geceler
Ne içten bir ah sensiz
Ne gamsız kederdir geçitler
Ne tesellisiz andır geceler
Ne içten bir ah sensiz
İstemem
Bırakma bir avuç toprak sessizliğinde
Ben sürgün zamanı kutlu şehrinden