ZEYNEP SEYYAH AK
Leyl III
Sağır cümlelerin adıyla
Hiçlik putları devirir dudaklarım
Karanfiller dök kuyuma sesler kesilsin
Mührü kırılsın toprağın
Ayinler boşaltılsın şehre
Ve keder zamanları
Şakağımda sürsün atlarını
Bir muştu gibi sadrına var ölümcül yâdımın
Var ki görülsün gölgen siyahlardan akıtılıp
Var ki bileyeyim göğsümdeki lâl dalgaları
Bir hüma kuşu zikrinde nur-u fecirlerde
Lâ mekânlarda
…
Hangi vahşi ‘nin gözerine oturur özlem
Hangi kor ibrahim’in ateşinden
İçimdeki kabileye meşale tutturdum leyl