ZEYNEP SEYYAH AK
Semavi Ağıtlar Saf Beyaz
Kızılvari bir göğün altında
Tahammül ve özdeyişlerin
Dansı bittiği yerde
Göz kapaklarıma billurdan an’ı bulaştırmadan
Sessizliğin perdelerini yırtmadan kapkaranlık gece
Ellerinin tütün yarasını yazacağım
Göldeki kuğunun duruşuna saf beyaz
Ellerin senin
Rüzgârı deniz yüzünden silen burçlar
Ellerin senin türkülerin fırtınalı coğrafyası
Yüreğini döven dalgaların mızrabı
Ellerin
Bir gün bir patika çizeceğim ruhuma
Bütün yollarını ezbere bilsem de yeryüzünün
Güneşin saçlarına dokunurken kayıtsızca
Bir gün kentin ölüm kokusunu
Meşakkatini devşireceğim
Soğuk kır akşamlarına
Her gün bir diğer günün döngüsüyle
Dağın dağı sınadığı yerde
Yüreğim hiç gitmeyecek benden
Bir gün hiç hatırlamayacağım seni
Bir gün dalgakıranda döküleceğim denizlere
Nefeslerimi öğütleyeceğim
Kör bir akşamın sancısını dokuyacağım ceketime
Bir gün hiç gitmeyeceğim kendimden
Durup öleceğim milyon kez