NECATİ SARICA
Sen Gittin Gideli… Ah Anne
Sen gittin gideli… ah anne
hiçbir kilide uymayan paslı bir anahtar gibi kaldım bu şehirde
şimdi sen yoksun
bir çift kara güvercin de yok gözlerinde
Gece yangınlarımda kimi zaman tren ışıkları düşerken odama
biliyorum sen hiç gitmemiştin sinemaya
ben ise kaybolup gitmiştim bir sinemanın ara koridorunda
Sen gittin gideli… ah anne
bozulmuş serçe yuvaları, tütmeyen bacalar kadar yalnız kaldım bu şehirde
ne varsa şu dünyada, düştü, kaybolup gitti gönlümde
Ah bir bilsen anne
yokluğunda dağılıp kum olduğumu
boş bavullarda saklanan geleceğin yankısı ile savrulduğumu
savrulmak ne kelime
gömülmeden kendi mezarımda açan kara bir gül olduğumu
çevrilmelidir artık bu sayfalar diyen bir deftere
yokluğunda senin kara cümleler kurduğumu
kurtar beni kendimden diye Tanrı’ya yalvarmaktan yorulduğumu