Sen Kalbimden Geçerken

MEHMET BAŞ
Sen Kalbimden Geçerken
 
Sen aşkı kırgın güllerin dalında ararken
Ben kurşundan ağır tabutlar taşıyordum
Gece bir kalp ağrısı gibi büyürken kollarımda
Sen pembe düşler satılan çarşılardan geçiyordun
 
Başakların boynunu büktüğü yerde büküp boynumu
Akan suların köpüren berraklığında seni ararken
Siyah beyaz fotoğraflarda saklı kalan gülüşünle
Gölgeni bürüyen meçhul aynalardan geçiyordun
 
Aşkın anıtlar diken yoksulluğunda atarken nabzım
Bir dilden başka dile çevrilmeyen sözlerin deltasında
Sen sisli evlerin karanlık köşelerinde
Rüyası olmayan uykuların kıblesinden geçiyordun
 
Ben mevsimlerin kül olmuş saçlarını tararken
Sen açık yaraların üstüne tuz basıyordun
Ben yalnızlığın kâbesini tavaf ederken
Sen umursamaz bakışlarla kalbimden geçiyordun
 
Sen oyuncağını yitirmiş bir çocuk gibi
Açmayan güllerin dalında ağlarken
Ben yanlış sorulara doğru cevaplar arar gibi
Ölümün çıkmaz sokaklarında kayboluyordum
 
Sen ağaçların göğsüne bıçakla kalp oyarken
Ben bitmiş aşkların cenazesinden geliyordum
Kış yontuları arasından süzülen ayazdan ceketlerle
Öylece güneşin doğacağı saati bekliyordum
 
 

Bir yorum

  1. Yüreğine emeğine sağlık üstad….

BIR YORUM YAZIN

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir