AHMET AYDIN
Senli Benli Gazel
Kalbimdeki mehtap sensin, güneşe yakın
Hep kıyısında yaşadım kavuşmanın
Ay gömülmüş karalığa görünmüyor yüzü aşkın
Belli ki çıkmamışsın pencereye uykun bozulmasın
Rüyanda gör, öyle fısılda ki adımı
Kalem olsun döksün kâğıda kahrını
Çağıl çağıl çağıldar göğsümdeki sır aşka yakın
Çözemedim, bu sevda çözülmüyor hikmete yakın
Soruyorum, söyle bana Ahmet Aydın
Bu yaşadıklarını bir ömre nasıl sığdırdın