Asanatlar "şiirden sinemaya" 
ZEYNEP SEYYAH AK
Sesin Mücrim Yüreğin Mülteci
Hani sular ağladığında
Eksilirdi gözlerinde göç
Külleri ıslatan bu alaza gök
Şenlikli mısralar kuruyor sana
Yırtıcı kuşlar tünüyor yürek burkulmama yeniden
Belki biraz daha kısık ve boğarak bir çığlık derinden
İçinden geçen her şeyi biliyor
Anlıyor konuşamıyor zemheri
Bizi acının kalbine yazarken kalem
Hani sesine çığ düşen sular gibi
Her katrede
Bir görkem sararcasına yorgun gözlerine
Sonsuz elemimde fırtına biçen kimsem sen iken
Sesin mücrim yüreğin mülteci
Bir ağaç gölgesi gibi şimdi kederim kök salıyor
Bütün menziller kalbine doğru
Yıkıp geçtiği şehirlere seyirci ruhum
Gelmiyor artık içimden
Güneşin eğilen saçaklarına karışıp gitmek
Resmediyorum gözlerime yeniden bir haykırışı
Bu tekrarı yaşanılmaz her an
Köklerime iniyor sular gibi
Sesin mücrim yüreğin mülteci
