Asanatlar "şiirden sinemaya" 
MEHMET RAGIP KARCI
Şiirin Gelip Oturduğu Yer
Şiirin gelip oturduğu yer diyorsam bakma
sesinin gelip durduğu türküyü düşün
içimizde kıvranan ellerinin sihrini
dudaklarının ateşine damla damla dökülüp
içimizin âhı gibi tüten
ağzındaki yağmur yüreğimden içeri
dudaklarında alev sancıları ile doluşan
yanan ve yakan ağrıyan ve ağrıtan
sokaklarında adımlarını sayan taşları
kaşıklarında dişlerine uzayan inci ve aydınlığından
kuşların ayaklarına dolaşan telgraf tellerinden
haberler çıkarmak kulağımın öbür ucundan girip parmaklarımdan
ve avuçlarımdan kan halinde dökülen hicran ağrıları
şimdi kavuşmak ve oturup gözlerinden
geçip giden bulutların sesinden umutlar çıkarmak zamanı
haydi
