SÜNDÜS ARSLAN AKÇA
Size Söylüyorum
Kırgınlıklarım boyumu aştıkça
Ayaklarım yürümeye korktu
Kalbin yükselen duvarlarından
Göresim olmadı
Gelesim olmadı…
Ve yalnızlık boynumun borcu
Ve sessizlik en güzel giysim
Bulamadım halime isim
İsimsizim…
Ayaklarım yürümeye korktu
Kalbin yükselen duvarlarından
Göresim olmadı
Gelesim olmadı…
Ve yalnızlık boynumun borcu
Ve sessizlik en güzel giysim
Bulamadım halime isim
İsimsizim…
Hayal kırıklarım diş gıcırdatıyor
Hırsından duvarlarıma geçirip tırnaklarını
Başı alıp iki el arasına
Çaresizliğime ağlıyorum
Ne çok inciniyorum kendimden ne çok
Başı yok, ortası yok, sonu yok…
Yaktıkça her seferinde can bildiklerim
Duygusala bağlayıp dizelerimi
Kan tükürüyorum masum yüzlerine
Bütün ilaçlardan yutup
Uyanmadan sabaha ve akşama
Bir kez daha yutkunup
Kusup sözlerimi
Ve arkamda emanet bırakıp gözlerimi
Yüreğimin gittiği yere kadar gitmek
Gitmek nefesten uzaklara…
Size söylüyorum; dört duvar, kör pencere
Size söylüyorum; can bildiklerim
Bir gün düşersem aklınıza hani
Bir selam verir,
Düğmemi iliklerim….