LEYLA KARATAŞ
Soluğumu Kesen Yalnızlığım
Seçtim yalnızlığımı
Kanatlanmamış kuşlar arasından
Sıcak bir gülücük düşüverdi gözyaşımdan
Sığ denizlerde avuçlarıma doldurduğum
Renkli çakıl taşlarını düşündüm
Yankılanmadan sevdam denizde
Sesini yutmuştu hırçın dalgalar
Ağlar çocuk yüreğim
Sustu güneşli yağmur
Toprağı örtmeden damlalar
Üzüm taneleri ezilmişti çoktan
Bilseydi eğer serer miydi kendini
Buldan bezli mey kokan masalara
Hüzünle kırmızı kırmızı
Tuvalime düşen fırça darbeleriyle
Sesimi soluğumu kesen yalnızlığıma inat
Kulağımda gümüş kanat sesleri
Uçacağım durmadan
Dut yapraklarına dokundum sana sormadan
Mis gibi çam kokusu girdi penceremden
Kıskandı ay geceye düşen izimi