Asanatlar "şiirden sinemaya" 
CUMA KARAARSLAN
Sonra Yâr Çıkıp Gelse Aklımı Kim Tutacak
Gittikçe uzaklaşan sevgili gibi hayat
ve gide gide döne döne yakar aklımı
bir garip sevda olur yangın olur o saat
alır serper her yana aşikar ve saklımı
Günlerin efendisi kesilir sanki ölüm
ve karınca dilini bilmek gibi yalnızlık
idamlık boyundaki ilmek gibi kördüğüm
Şimdi dağlarım sessiz bir uyanışın vaktidir
zamansız keçilerin sadık bekçisi gibi
yalanla yemin kardeş olmuş bu nasıl takdir
hep hırçın bir koşuda ömrün kimdir sahibi
Kan her yanda akarken
kin her yerde yakarken
kim ölü belli değil
belli değil kim katil
bu kadar derin acı bunca yoksulluk varken
Ömrüm dağlar içinde yalnız kalmış küheylan
kurumuş düşlerimde akan binlerce ırmak
neye yarar ki artık bunca zulümden sonra
ömrün orta yerinde göğsü ortadan yarmak
Bak efkârım koşuyor hiç ardına bakmadan
uyanmış uykusundan karlı Bingöl Dağları
ve aylardan haziran
İşte ben bu dağların en serseri yüzüydüm
paldır küldür yaşadım her yokuşta inişte
deli oldum sonunda
gözyaşlarıma güldüm
Şimdi ben kuşlar gibi dolansam yeri göğü
sonra yâr çıkıp gelse aklımı kim tutacak
ben olsam her rüyada sevgilinin gördüğü
Ömrüm çağlar içinde yanık yitik bir zaman
güzeldi zor da olsa yüreğe aşkı sarmak
çare olur mu şimdi bütün ayrılıklara
bu dünya gurbetinin zincirlerini kırmak
Elbet doğan her güneş
her gün yine batacak
ne anne baba kardeş ne sevgili ne de eş
yiğitlerin sırrını
ölümler saklayacak
