SÜNDÜS ARSLAN AKÇA
Gülzar
Sahifeler içinde dizelerde bir gizdin
Gönül mihraplarına mühür idin, bir izdin.
Dimağıma kazınan, dillerime dolanan,
Lezzetinle damağa bırakılan bir hazdın.
Semavatın sunduğu arzın kabul ettiği
Misk-ü amber kokusu sanki cana bir özdün
Ah beşerin koynunda misafir olan tenim!
Ne oldu da vaktinden önce canından bezdin?
Yoksa gaipten bir el, eline mi dokundu?
Mahşer yerinde feryat, can havlini mi sezdin?
Takatimi yitirdim dizin bağı çözüldü,
İncinen yüreğime kıvılcım veren közdün.
Diller büklüm büklümdü kalem izi şaşırdı
Döndü yüzünü sana, bağlanan dili çözdün
Gülzarında gül biter diken bülbüle düşer,
Bülbülün kaderine hep cefayı mı yazdın?
Aşk ile kapındayım meşki sardım boyluca,
Yüreğime kazınan silinmeyen tek sözdün
Gelip geçici işler dünya telaşı neyler,
Heveslenme ey gönlüm sen ki ömrüme nazdın!