Asanatlar "şiirden sinemaya" 
NİLÜFER ZONTUL AKTAŞ
Sûr Vakti
Bâki bir seslenişti bu…
Yanını verdiğin toprak usulca
Dokunur alnına
Sonra "hadi kalk"
Avuçların kıpraşırken
Kirpiklerinin yokluğunu fark edersin
Nerede süt tenim ağzım
Elim derken -giyiniverirsin-
Dünya etini bir çırpıda…
Hanların sarayların güneşlerin
Dolunayların batıp çıktığı dünya
Dümdüz bir arz işte…
Ayağa kalkışın güç istemez
Kaldırılırsın yürütülürsün şaşkınca
Utanmazsın çıplaklığından
Doğduğun gün gibi
Ne bakarsın görürken
Ne konuşursun susarken
Kenetli bir mühürdür dudaklar
Baki bir sesleniştir bu
Yanını dayadığın toprak
Şimdi başkadır
Usulca u y 'a n d ı r ı r seni
…
