Asanatlar "şiirden sinemaya" 
CUMA KARAARSLAN
Sürgünüm Benim
Neden hep beklenir ki mevsimsiz yerde bahar
ya gelip de gitmiştir kimseye çaktırmadan
ya da beklenmedik bir tufana yenilmiştir
çıkıp gelmeyecektir
bir daha hiçbir zaman.
Baharı taç yaptım ben karlar yağan başıma
baharımdan vuruldum
vuruldum tek başıma.
Yaralı bir kuş gibi kırık şimdi kanadım
alıp da yüreğime doldurdum tüm baharı
doldurdukça hep böyle yüreğimden kanadım.
Her vurgunda aradım baharın izlerini
ve hep bahar aradım senin gözlerinde yar
bazen kalkasım geldi bu ölüm uykusundan
bazen yatasım geldi bahar gelene kadar.
Kalkamadım diz çöktüm
gidemedim bir türlü senden çok uzaklara
çünkü çoktan düşmüştüm
düşmüştüm gözlerinde kurduğun tuzaklara.
Şimdi sarsam diyorum
sarıp sarıp belinden kırsam gökkuşağını
sonunda varsın olsun sarp kayalar uçurum
sevilen bilsin artık hakiki aşığını.
Sonra sen sarsan beni
ta kalbimden sevdiğim
sarılsan bahar etsen yarınımı dünümü
senle yanıp kül olsa geçmişim geleceğim
bitirsen artık benim bu bitmez sürgünümü
yalnız senin kalbine
olsa sürgünüm benim.
