Asanatlar "şiirden sinemaya" 
AHMET AYDIN
Sürüyor Bu Sevda Sürecek
Açmadan silkelerdi
Tütün tabakasını
İki parmak
İki dudak arası
Sarardı cığarasını
Körkütük karanlıkta
Çıplak gözle
Uçsa turnayı seçerdi ufukta
Yaşar giderdi, yüzünde
Eksisiz, gizemli bir tebessümle
Renginden tanırdı aşkı
Ayak sesinden anlardı
Gelen belayı
Göstererek değirmen taşını
Değirmenci hasan dayı
-Buğday diyor
Buğday çok ezilmeli
Hayata ders çıkarmalı
İnsanın bi' duruşu olmalı
Çekerek cığarasından bir duman
Tütün kokusu
Bahar havasına karışır
Kelebekler çizerek
Boşlukta asılı kalırdı
Al al olurdu yanakları
Efkâr basardı
-Ben diyor
Ben de sevdim, sevildim bir zaman
Ilık ılık akan
Bir hıçkırıktı
Suyu sabırdan süzülmüş
Kendi halinde
Bir garip dağ çiçeği
Karışmış mavi dağ dumanına
Koklamaya zamanım olmadı
Renk renk bahar kokardı dalı
Kelebeklerin konmaya kıyamadığı
Damda
Saksıda bir dal sardunya
Boy vermiş kendi dünyasında
Kokusu yayılmış karınca kararınca
Gecenin sessizliğine
Kurbağa seslerine
-Bu dağlar diyor
Bu dağların mor gerdanında
Kimler yem olmadı ki
Kurda, kuşa
Vatansever ve şair
İyi çocuklar, kahramanlar
Kaçını çekip aldım
Bilmiyorum iyi oldu mu yaraları
Sırtıma aldım on altı yılı
Yerinden oynatılmış kayanın
Ağırlığı ve gücü
Aşkın hükmü
Kıvılcımdır, çığlıktır, yangındır
Bir öpücüktür rahme düşen ışık
Vakit erince yeşillenen
Kaç mevsimi
Kaç rengi var beklemenin
Sabırla beslenir umutlar
Beslenir dalında, yaprağında
Örerek kozasını
İpek ibrişim
Gönülden gönüle barışa
Köprü olana dek
Bu sevda sürüyor, sürecek.
