Tenha

SEVDA RALE ARMAĞAN
Tenha 
 
Kül rengi ağaçların altında gördüm ben yalnızlığı, o
Issız kalabalıklar arasında yükselen şövalye bir sazandır
Yağmura hasret, kara hasret, nice kelama han
Gerdana asude, firariler için limandır
 
Ey suların sırrını bilen dolunay
Hep demiyor muydun, insan zamanın fani siması
Kış bazı cefa, bahar bazı sefa, hep yaşanır mı yaz
Güz kemalin aynası, sen hep şiir yaz
 
Efsunlu bir vaktin çok ortasındayız belki
Ne ileri, ne geri gidebilen, tutuk anlar
Beni hüzne yabancı olmayan bir toprak
Bir de yalnızca gökyüzü anlar
 
Uğul uğul gezen bir karanlık etrafımızda
Tenhalar bizi nereye saklar
 

 

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir