Asanatlar "şiirden sinemaya" 
YILMAZ EKİNCİ
Tragedya
Doğdum, herkes yoklukta dürüst ve eşitti
Büyüdüm, varlık ile sınandım
Yaşadım, sığ insanların sularında bir girdaba dolandım
Karabaşların ve kölelerin pedagojilerine vakıf oldum
Nefessiz kaldım
Yüzler gördüm
Som altından idiler ama deştikçe kömür karası
Atlas ipektendi libasları ama çıplaktılar
Hırstan ibaret denizde birer köpüktüler
Kendi mutluluklarını başkalarının mutsuzluğu üzerine
İnşa etmeye çalışan maymunlar gibi münafık ve sığdılar
Varlık içinde yoklukla öldüler.
Eğmedim başımı kıyama durdum
Ne zalimlerden ne de mazlumlardan oldum
Kendi aydınlığımda yol aldım
İbrahim gibi ateş ile sınandım
Olimpos Dağında Sisyphos gibi cezalandırıldım.
Sınandıkları veya sığındıkları kaleleri terk ettim
Küllerimden yeniden dirildim
Güzellikten yana olan her şeyi katık eyledim kendime
Sürdüm atımı sonsuz ufuklara dört nala yol aldım
Gittim hiçlik denizinde var oldum
İçim rahat/kalbim duru
Rabbim sen beni yeni bir güne bağışla.
