İSMAİL OKUTAN
Tutsak Özgürlük
Neredeyim bu gün bilemiyorum
Soğuk duyguların ortasındayım
Burası demlenmiş korku, koyu karanlık
Hayatım çetenin elinde satılık
İzbe duygular hükmediyor hayata
Ben annemden öğrendim
Susmayı ve ağlamayı
Birazcık utangaç olmayı
Babamdan öğrendim
Korkmadan yürümeyi
Çöllerde yüreğimi çoğaltmayı
Öfke dolu yüreğim bakıyor yüzüne
Kaç ülkenin idam edilişine şahit oldum
Kaç şehir prangalarla çürüdü esaret içinde
Kaç gönül kuşu kanatlanıp gitti yanımdan
Her gün kanatıldı hislerim acılar bırakmıyor peşimi
Duygularımın toprağa serpilişine bakıyorum
Bakıyorum yüreği Kudüs’te kalmış
Mayınlı tarlaları çıplak ayakla geçmiş
Savaşçı asi bir ruhum ben
İsyan her gün başka bir kente atar beni
Oysa kanatlanıp uçuyorum sana doğru
Her gün ölü kentlerde ağlar yüreğim
Hüzünle aklımdan geçiriyorum seni her gün
İsyan doluyum savaşa, mermiye, silaha karşı
Tutuklu kaldı özgürlüğüm hayatın içinde
Gök razı olmasa bile
Kanatlanıp uçarım acıların içinde
Karanlıkların ardında saklı şafağa koşarım
Bir çocuğun yüreğinden gülücükler aldım yanıma
Ey gökyüzüne silah sıkan parmaklar
Vazgeçin benden
Ben bir kuşun kanadında tutsak bir özgürlüğüm
Çocukların gözündeki parıltıya tutkulu bir özgürlüğüm
Tutuldum gökyüzünde
Zindanda öğrendim özgürlüğü
Çocukların deşilmiş yüreğini görüp
Bak nasıl koşuyum sana doğru
Bak nasıl sığınıyorum aşka tapulanmış topraklara
Tutsak Özgürlük