NİLÜFER ZONTUL AKTAŞ
Vakit Siyaha Yakın Ağlarken Hiç Değilse
mor bir dem akmalı şimdi
zambaklara
ve beyaz hareli
eflatuna küser bazen onlar
bazen pembeye
mor bir dem akmalı şimdi
vakit siyaha yakın
ağlarken
hiç değilse
yaprak döken dalın ıstırabına
başını kaldırmadan ağlayarak
mor bir dem tutarak
içinde sakladığı baharla
yalınayak koşan rüzgarın yaladığı
kirpikleri dökercesine ağlattığı papatyaları
şahit tutarak
mor bir dem akmalı
zambaklara
beyaz hareli
eflatuna küser bazen onlar
bazen pembeye
güneş ışığı kadar sermayesiz
sıcaklığı kadar sevgi
mor bir dem akmalı
vakit siyaha yakın
ağlarken
hiç değilse
…