NECATİ SARICA
Ve Yalnızlığın Gözyaşlarıyla
Bir dert gemisi yüzer dururmuş limansız denizlerde
ve sıkışıp kalmış hayatımla ben imansız sahnelerde
Sevgi yokmuş
hatır kalmamış
İyiyi ve kötüyü bilmenin çıplaklığından yalnızca yalnızlık akarmış
yalnız kalınca insan çaresiz karanlığın gözlerine bakarmış
Gün olurmuş hep karanlık
gün doğarmış yine karanlık
Ve yalnızlık
hiç ayak basılmamış sürgünler içinde geçen bir yalnızlık
Dünyanın çiçeği kadar çok acılar içinde
cennet ve cehennem bahislerinin ötesinde
İyiyi ve kötüyü bilmenin çıplaklığında geçen bir yalnızlık
kuyunun dibinde ve kafeste ellerimi açıp gökyüzüne yalvardığım
Ve yalnızlığın gözyaşlarıyla bir adım ötesinde hayatın
kınsız kuşanılmış bir kılıç kadar yalnız kaldığım