İSMAİL OKUTAN
Volkan Patlamasından Öğrendim Direnci
Vuracak elbette bir gün
Tanklar kentleri istila eden kertenkeleleri
Kara haber taşıyan kartalları
Çocuk cesetlerine çullanan akbabaları
Ve kan emici çağdaş vampirleri
Modern görünümlü kırk haramileri
Vuracak elbette bir gün
Elbette bir gün zalimleri de vuracak uçaklar
Kentlere kıyam inmeden susmayacak silahlar
Ve susmayacak çocuklar
Zalimlerin kalbini sökmeden
Avuçlarında boğmadan zemheriyi
Kentleri kalbine gömmeden
Çağı kalbinden sökmeden
Elbette bir gün öğrenecek kentler direnci
Bir volkan patlamasından
Öğrenecek aşkın tarihini kireçli odaların duvarlarından
Bakacak ki direnç akıyor çağlayanlardan
Aşk nasıl dolar sokaklarına
Yağmur nasıl dolar içimize sağanak halinde
Uçurtmalarla birlikte nasıl uçtuk tepelerde
Nasıl aktık gürül gürül vadilerin içine
Bağıra çağıra nasıl girdik kentin kalbine
Nasıl aktık susarak çağlayanların suyuna
Nasıl bulandık devrim suyuna
Nasıl kapıldık devrimin akıntısına
Çağın kalbini sökecek elbette bir gün ellerim
Kökünden söküp atacak kalbini
Tutup atacak içine aşkın
Putlarını kırıp atacak boşluğa ellerim
Savaştan çıkarıp sükûnete sökün edecek ışıklar söndüğünde
Şafak söktüğünde kalkıp büyüyecek hıçkırıklarla
Hıçkırıklar kıtlığı söküp atacak kalbimizden
Cimriliği öldürecek kent meydanlarında
Ve savaşı boğacak gözyaşı suları
Elbette zulmeti öldürecek savaş meydanlarında
Olgun bir kıyam başak verir şakağımda
Nasıl açtı çiçekler uçurumların başında
Nasıl sürgün verdi bir fidan betonların dibinden
Elbette bir gün öğrenecek kentler direnci
Bir volkan patlamasından