MEHMET SAİT YAKUT
Yahya’yı Beklerken
Hani gelecektin bu sabah erken
Bu şehre serapa kuruldu mahya
Sabaha zor çıktım seni beklerken
Ölse miydim keşke işte sabah ya!
Oy çılgın yalazam, oy deli gencim
Firari umudum, sergin direncim
Allah biliyor ki küfrüm, ilencim
Ağzımda kanıyor ah ki ne ah ya
Tövbeden duadan silkindi yakam
Esrâra gömüldü ahd-i atîkam
Sardı beni yalgın bir hicaz makam
Gel ki dört dönelim vakt-i semah ya…
Söndü mihr-u mâhım hep aynı hüsran
Beni derdest etti leyâl-i hicran
Mihnetle işledi akrep yelkovan
Ye’sime rest çekti âlem-i ahyâ
Ben ki her kılıca sundum kellemi
Beyt-i ahzânımda çektim çilemi
Kesilmiş başımla başsız gövdemi
Altın bir tepsiden seyrettim Yahya!
İstanbul çarmıha gerildi birden
Ağzıma acılar doldu zehirden
Gelmedin ne çıkar ki bu şiirden
Kedere râm oldum yazık günah ya!
_____________________________________________________________________
Mehmet Sait Yakut’u Rahmetle ve Özlemle Anıyoruz / Asanatlar