NECATİ SARICA
Yaralı Hem de Bir Ceylan Ya da 12. Sahne
Bir insan azıcık aklını kaybetmiş olamaz mı?
12. SAHNE:
Birden bire bir ambulans nefesinde biter gibi “Hayat“. “Hayat“ duruyor benim için ve sadece “o zamanı“ yaşıyorum. Ve “ne zaman“ “o zaman“ iç içe geçiyor içimde yeni bir zaman başlıyor. Zaman diyorum. Ah üst üste binmiş iç içe geçmiş “o zamanlar“ beni aldatmaya başlıyor. Sonra dün korkusundan bir gelecek korkusu. Dün korkusu yarın korkusu. Yeni bir koku içinde birbirlerine sızıyor yeni bir korku. Eriyorlar birbirlerinin içinde. Dün ve yarın eriyorlar korkularının içinde. Korku içinde silahı ve avcısının önüne fırlayıveren yaralı hem de bir ceylan. Tam da çıldıracağım dediğim bir anda. Ceylan ve gülümseyen bir yüz olduğun bir anda. Gözlerini dikmiş içimi oyuyor.
_______________________________
necatisarca@gmail.com