SITKI CANEY
Yazılamayan
nehirlerin denizlere döküldüğü andır bu
bırakırım kalemi burda
birazdan oyuna çağıracak mahallenin çocukları
gideceğim birazdan
şairliğim de çıkar aradan
gider oturur yukarda
sihirli bir boşlukta
belki dönmez bir daha
lambalar yanmaz
buradan sonrası yazılmaz
kitapların boşluğu
belki
şiir buradan sonra başlar