Asanatlar "şiirden sinemaya" 
DENİZ GARİPCAN
Yeniden Doğur Anne!
Dünya denen kafeste yorgun düşler körebe
Sevgisiz gönüllerde tutunmak ağır anne!
Nasıl koşar insanlık çöle düşmüş seraba?
Çatlamış topuğunla zemzemi çağır anne
Yürekleri sevgiyle yeniden doğur anne!
Yetim kalmış merhamet, sevdaya kan bulaşır
Bencillik kasırgası tüm dünyayı dolaşır
Aklım kanat çırparken düşüncem hamallaşır
Körelmiş gönüllerde vicdanlar sağır anne!
Yürekleri sevgiyle yeniden doğur anne!
Ne yerde ne gökteyim, bastığım her yer mayın
Ne güneş ısıtıyor ne şavkı vurur Ay’ın
Katledilmiş insanlık, kanla yazılmış oyun
Gözyaşını karmala toprakla yoğur anne!
Yürekleri sevgiyle yeniden doğur anne!
Hangi dağa yaslansam taşıyamaz devrilir
Düşen bir yaprak gibi insan neden savrulur?
Aşksızlık illetinden yanık dünya kavrulur
Yanmış bağırlar ancak sevginle soğur anne!
Yürekleri aşkınla yeniden doğur anne!
