Yüreğime Ben Soramıyorum

SEVDA RALE ARMAĞAN
Yüreğime Ben Soramıyorum
 
Sokakları dağılmış bir şehirden gelen yolcu
Geceleri yıkayan berrak bir aşkın ardına akıyor zaman
Nasılsın diye sorma
Sonra dün geceden beri yorgunum
Hem elektrik kaçağı var kentle aramda
Ak güvercinlere bunu soramıyorum
 
Sokakları dağılmış bir şehirden gelen yolcu
Uğrun uğrun izliyor yine kader
Kederlerimi katmerlemek için an sayıyor
Sayılır mı anlar, sayısız kere an sonsuza karşılık gelir mi
Bak sende gökkuşağını kaçıran şüphelere
Yüreğime ben soramıyorum
 
Tarumar bir gönül atlasına yürüyen yolcu
Hangi ses daha çok sözümüze yakışır
Hangi renk umutsuz bakışımıza yaraşır
Şarkılar haykırdıkça,  yaramızı deşedursun
Nutkumu kesen halâyıklardan bir eşraf 
Aklıma bunu soramıyorum
 
Sokakları dağılmış bir şehirden gelen yolcu
Kıran kırana geçen bir aşk var vatanımda
Mukaddes kuytuların kirişi dil, bağlamıyor
Dünyanın hasadına delişmen kemiğimi
Şakağıma dayanan hikâyelerde yok bir selam
Felâhımı ben bulamıyorum
 
Sokakları dağılmış bir şehirden gelen yolcu
Tomurcuklanmaya hazır bir imanı yüreğinde bulabilirsin
Ya da kayıtsız bir sarhoşluğun ardına sığınıp
Eski tapınaklardan bir kaç günahı kuşanarak
Yıkanabilirsin gümrah ırmaklarda gurub vakti 
Halkta kızılca kıyametimi duyamıyorum
 
 
 
 

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir