MEHMET BAŞ
Yüzünü Döner
Gök şadırvanında aşkın abdesti
Alanlar Mevla’ya yüzünü döner
Kendini bilenler bilir elest’i
Aşkın mihrabına özünü döner
Gelirse başına zamansız firak
Yürekler sağırdır gönüller ırak
Bu asır başkadır vicdanlar çorak
Kader mevsimine güzünü döner
Bir bade içmeden sarhoş olurlar
Bir kara toprakta yâri bulurlar
Irmaklar misali akar dururlar
Dua meclisinde sözünü döner
Dökülür yaprağı gonca güllerin
Duyulmaz sözleri dudu dillerin
Önüne katılıp deli sellerin
Şiddet-i zuhura gözünü döner
Başımda tarifsiz nice belalar
Yaşarken okunur bana salalar
Bozuktur cümleler bozuk imlalar
Gönül tetiğinin gezini döner
Deli gönül çıkıp gitse yurduna
Yüklense derdini alsa sırtına
Seven sevdiğinin bakmaz şartına
O kutlu mushaf’ın cüzünü döner