İSMAİL OKUTAN
Zaman Gebedir Kıyama
Durgunlaşıp ağırlaşıyor zaman, duru zaman
Su almış kütük ağacı gibi şişiyor genişliyor dakikalar
Donuklaşmış zaman gebedir beklenen kıyama
Arı duru pak bir kıyam bebeği doğacak zamana
Doruklarda koşacak doru atlar,
Koşuyor dört nala, şimdi koşuyor şimdi
Sonsuzluk kıplegahına doğru giden gemilere binmiş
Gemi ağzına almış artık zaman
Çağı tutar kalbinden, tutar sapasağlam
Atar bir ateşin içine ki çok yamandır
Kurtuluşu bu ateştedir ki adı kıyamdır
Bu çağa bir isyan gerek
Fıs, fıs, bir yılan içinden geçer engerek
Durmuş ve zihni donmuş bu zamanda
İçimde bir Bedir
Kalbi sökülmüş bu devrin adı nedir?
Zulmü devirecek bu devrimin adı nedir?
Yıkılmayı bekleyen bu devletin adı nedir?
Uhud’tan aldım payıma düşeni
Dağ gibi olsa da bir insan
Arkadan dolanır atlılar
Kurşun ısırıp geçer ama
Bir ganimet yakalayıp vurur alnından
Zaman Bedir’e gebedir, gebedir kıyama
Pak bir bebek doğacak zamana
Çağın kalbini söküp atacak
Zulmü devirip yeni bir çağ açacak
Yeni bir çağ doğacak birazdan