AHMET AYDIN
Zaman Kar Tanesi
Umut
Huysuz ve hırçın
Yarına bilenmekte bıçkın
Hasret gani uzaklar uzağısın
Zaman kar tanesi
Yumuşak konar ömrümüz alnına
Nasıl da çiğner tükürür bizi
Yaşamak güzelken yanarım ona
Uyuma gözlerim uyuma
Bak geçiyor önünden bahar
Bir zaman geç kal uykuya
Uzun yol şoförüdür
Huzura hasret kavga adamıdır
Şairin ölümü borandır
Rüzgârı eser kalır
Şairim pusulasız gezgin
Dikenli yollarda derviş
Rüzgârın en delisini toplarım
Sevdalı çocuklara dağıtırım
Bükülecekse bir boyun
Buğday başağı olsun
Ve zalimlerin hesap günü
Dünyada her gün olsun
Gel ey kadın, sız uykuma yeşil
Sensiz kalbim Sahra-i Kerbelâ
Gel ey melek sonsuz acılarıma