ZEYNEP SEYYAH AK
Zırhsız Bir Gece Yüreğinden
İnler uçurumlar gözlerinde bir akşamüstünün
yadımda zulamızken zambakların kırağı
Ne kadar yalanken her nefes öyle işte öyle yalın
kırk satır kelebek günlüklerini irdeler bir eylül sabahı
masumdur ölüm gibi kendinden gitmek
Gittim mi?
sahi kaç defa
tükenerek zırhsız bir gece yüreğinden
tutsak ve üryan kanat çırpan eğri cümleler içinde
Mabetler de susar ve her imge
ruhunu bürür alacakaranlık
hiç bölüşmemiş bir sevinci de ay vakti
İliklerden akarken
usulca ecel yarısı
tefsir ediyor suskuları ah
dünün kehanetine aldanır sular yine kapkaranlık
Hatırlar an gibi
pencere kahrı çekince boynu bükük sen vakti
Eğleşir çoğunluk
eğleşiriz zamanla
kurur bir çöl dudaklarımda ince kederli
kundaklar münzevi halini tahammülüm
Gittim mi?
sahi kaç defa
tükenerek zırhsız bir gece yüreğinden
Sessizlik fırtına kuşu
ve ışıklar ateşböceklerinin
bin gemle bağlanan atlar
koşar göğsünde karanlığın
Yaldızlar eskidikçe göğün özgürlüğünde
unutulmuş ne varsa
tünüyor ruhun gezgin hudutlarına
Sizi bilmem
oysa ben
yıkık harabelere
kent şarkıları söyleyeceğim
rüzgârın ürperdiği tınıyla
Devinir zaman dirilir
sonsuzluklar yeniden belki
Arz edin
gövdesinde güneşi tutan vakte
Gözlerinde ölgün loş hıçkırıklar gizleyen
renklerin gümüş tonuna aşık bir kadın
semavileşirken
Gittim mi?
sahi kaç defa
tükenerek zırhsız bir gece yüreğinden